Slakkenpost

Ieder jaar krab ik me weer achter de oren. Hoe kom ik in hemelsnaam van al die slakken af? Na al het geploeter tussen plantenborders en groentebedjes is het hartverscheurend als je enkele dagen later je mooiste planten aantreft met gaten in de bladeren of als je ontkiemende bonenplantjes tot de grond afgevreten zijn. Elke tuinder heeft zo wel zijn ervaringen en tips over de omgang met slakken. Maar één ding weet ik zeker: van die slijmerige weekdieren kom je nooit af. Je kan ze afvangen, verdelgen en afschrikken, ze komen terug. Sommige methodes kosten veel werk en andere veel geld. Het haalt ook sadistische trekjes in een aantal tuinders naar boven. Al schijnen slakken geen pijn te ervaren, ik vind het doorknippen toch een stap te ver.

Slakken eten vooral dode bladeren, schimmels en algen. Groene planten hebben eigenlijk niet de dieetvoorkeur. Maar omdat we groenten door de tijd heen zo gaan selecteren zijn dat ze voor ons ook minder bitter smaken, vinden slakken ze uiteindelijk ook wel lekker. En omdat we onze tuintjes vaak zo netjes willen hebben, is er voor slakken gewoon minder ander voedsel te vinden. Als je dus minder slakkenvraat aan je planten wil, kan ik je aanraden om gewoon wat meer bladafval tussen je planten te laten liggen of te mulchen met vers gemaaid gras. Plant ook wat meer struiken aan en laat al eens wat dood hout in je tuin staan of liggen. Een wildere en weelderige tuin trekt de natuurlijke vijanden van slakken aan zoals loopkevers, zanglijsters en egels.

In het verleden ben ik ook wel verleid om slakkenkorrels te gebruiken. Wat jij en ik in tuincentra kunnen kopen, zijn zogenaamde biologische en milieuvriendelijke slakkenkorrels op basis van ijzerfosfaat (3%). Dat is feitelijk een meststof en die is toegestaan in de biologische landbouw. Om het giftig te krijgen voor slakken moet er een chelaatvormer aan toegevoegd worden. In het geval van een veelvoorkomend merk in tuincentra is dat ethyleendiaminetetra-azijnzuur (EDTA). Ik heb geen zin om er een chemieklasje van te maken, maar kort gezegd is van dit spul niet bewezen dat het middel geen schadelijke uitwerking heeft op het milieu. Het vermoeden bestaat dat ook deze slakkenkorrels giftig zijn voor onder meer regenwormen. Voor een goede toepassing moet je in april beginnen met korreltjes te strooien. Volgens de gebruiksvoorschriften gaat er al snel een doos van EUR 12,50 op in een tuin van 200m². De korrels werken niet heel lang en je krijgt met wat geluk 60% van de slakken te pakken. Het is een lucratief businessmodel voor de verkopers van slakkenkorrels en eigenlijk speelt het de slakken uiteindelijk in de kaart. Doordat er met periodes minder slakken zijn, word je tuin minder interessant voor de natuurlijke vijanden van slakken. Met het strooien van slakkenkorrels zit je op lange termijn met meer slakken én minder geld. Ik beveel aan om niet te beginnen met het strooien van slakkenkorrels.

Maak je tuin wat wilder en weelderiger met plek voor bladafval en om de natuurlijke vijanden van slakken aan te trekken. Desgewenst kan je zelf op jacht gaan naar slakken of beter nog naar de eitjes van slakken en die verwijderen uit je tuin. Vermijdt het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Dat is beter voor het milieu en ook voor je portefeuille.